Jak właściwie interpretować wyniki badania EKG?

EKG, czyli elektrokardiografia jest jednym z podstawowy badań kardiologicznych. Jest ono całkowicie bezbolesne i nieinwazyjne, a jednocześnie dostarcza wielu informacji na temat funkcjonowania mięśnia sercowego

EKG, czyli elektrokardiografia jest jednym z podstawowy badań kardiologicznych. Jest ono całkowicie bezbolesne i nieinwazyjne, a jednocześnie dostarcza wielu informacji na temat funkcjonowania mięśnia sercowego. Na klatce piersiowej oraz kończynach pacjenta umieszcza się elektrody, które gromadzą informacje o pracy serca, a następnie przesyłają je do elektrokardiografu. Chociaż samo badanie jest proste i szybkie, to jego interpretacja nie jest już taka łatwa.

Jakie zmienne pojawiają się w wyniku EKG i co one oznaczają?

Zapis badania EKG to elektrokardiogram. Można z niego odczytać wiele informacji na temat pracy serca. Zapis składa się z odcinków i załamków. Do trzech podstawowych załamków, które podlegają analizie i interpretacji należą:

  • P (odpowiada szerzeniu się impulsów elektrycznych do przedsionków serca),
  • QRS (pokazuje czas skurczu komór),
  • T (obrazuje powrót mięśnia sercowego do stanu przed skurczem).

Odcinki natomiast stanowią okres pomiędzy poszczególnymi fazami pracy serca, gdy przekazywane jest pobudzenie. Poprzez pomiar między załamkami P ocenia się częstość rytmu serca. Należy tutaj wziąć pod uwagę szybkość przesuwu papieru w aparacie EKG, a także wielkość kratek papieru, wartości te są zamieszczone na wyniku. Załamek P powinien występować regularnie, kiedy nie pojawia się wcale, może to świadczyć np. o migotaniu przedsionków.

Parametr QRS, składa się z 3 załamków. Ważne jest, aby zespół QRS pojawiał się między każdym załamkiem P. Jeżeli rozpiętość zespołu QRS jest mała, to można podejrzewać rozedmę płuc. Taka zależność pojawia się również u osób otyłych. Jeśli R i S są wysokie czasami świadczy to o prawostronnym położeniu serca, ale także zawale tylnej ściany mięśnia sercowego. Bardzo ważna jest ocena odcinka łączącego załamek S z załamkiem T. Obniżenie, a szczególnie podwyższenie tego odcinka w stosunku do innych może świadczyć o zawale serca. Jego wysokość nie powinna przekraczać połowy rozpiętości zespołu QRS. Zbyt wysoki załamek T może oznaczać ostre niedokrwienie mięśnia sercowego lub hiperkaliemię.

Należy pamiętać, że wynik EKG najlepiej interpretuje kardiolog, który ma w tym zakresie wiedzę i doświadczenie. W razie potrzeby na podstawie wyniku może zlecić dodatkowe badania lub wprowadzić leczenie. Samodzielna interpretacja badania EKG służy tylko zyskaniu poglądowych informacji, np. przed wizytą u lekarza. W razie odczytania z badania nieprawidłowości nie należy też przed konsultacją z kardiologiem podejmować żadnych kroków. Odchylenia mogą się okazać pewnym wariantem normy, ale o tym zadecyduję lekarz. Zrozumiałe jest także, że pacjenci chcą mieć świadomość na temat wyników badań i potrafić je w podstawowym stopniu odczytać.